Δύο πρόσφατες ειδήσεις από μακρινά μεταξύ τους σημεία στον πλανήτη φέρνουν στην επιφάνεια τα σοβαρά διλήμματα που αναδύονται σταδιακά γύρω από τη διαχείριση της επόμενης μέρας στην κοινωνική ζωή του πλανήτη.
Στην κομητεία Cook στις ΗΠΑ έχει τεθεί σε διαβούλευση ψήφισμα για να επιτρέπεται η αποκάλυψη υγειονομικών δεδομένων πολιτών σε προσωπικό που περιγράφεται ως «first responders» (αστυνομικοί, πυροσβέστες κ.α.) έτσι ώστε να ξέρουν πως να «εξοπλιστούν» στη γειτονιά ή το κτίριο όπου έχουν δεχθεί κλήση να παρέμβουν.
Πιο κοντά μας, στην Τουρκία (αλλά και σε δεκάδες άλλες χώρες με πολλά εκατομμύρια κατοίκων), άρχισε να γίνεται θόρυβος γύρω από ψηφιακή εφαρμογή που δίνει μέσω κινητών τηλεφώνων τη δυνατότητα σε κυβερνήσεις, ιδιωτικούς φορείς και ερευνητές τη δυνατότητα να παρακολουθούν τις συνήθειες, τις κινήσεις και τα υγειονομικά δεδομένα των πολιτών, συχνά χωρίς καν τη συγκατάθεσή τους.
Είναι μόνο δύο από τα διλήμματα που αργά ή γρήγορα τους προσεχείς μήνες θα κληθούν να αντιμετωπίσουν όλες οι οργανωμένες κοινωνίες. Οι απόψεις σίγουρα θα καλύψουν όλο το φάσμα από τις σχεδόν sci-fi δυστοπικές προβολές σε ένα μέλλον γεμάτο αστυνόμευση και χωρίς καθόλου ελευθερία, μέχρι τις αποθεωτικές για τις δυνατότητες της τεχνολογίας προβλέψεις που βάζουν πάνω απ’ όλα την ασφάλεια και βλέπουν μόνο τη θετική πλευρά των εξελίξεων.
Κοινός παρονομαστής όλων των σχετικών διλημμάτων θα είναι η ιδιωτικότητα και η προστασία της σε αντιδιαστολή με τη δημόσια Υγεία/ Ασφάλεια με το φάντασμα των προσωπικών δεδομένων να επιστρέφει με διαφορετική μορφή πιο επίκαιρο από ποτέ. Για μια ακόμη φορά διαφορετικά συστήματα σκέψης και αντιλήψεις θα συγκρουστούν στη δημόσια σφαίρα, στην επικοινωνία και στις αίθουσες λήψης αποφάσεων. Για μια ακόμη φορά θα έχει τεράστια σημασία πως «χτίζει» ο καθένας το επιχείρημά του αφού – και εδώ – it is a matter of perception.
